In de update van deze week geeft onze penningmeester Irene aan waarom zij graag haar steentje (nou ja, noem het maar gerust steen) bijdraagt aan dit project en leggen we de focus op de tuin.
Irene is een bestuurslid (samen met Jac, maar die komt de volgende week aan het woord) van het eerste uur. Omdat zij voor een tweetal bedrijven de financiële administratie verzorgt kreeg ze de vraag of ze niet als penningmeester deel van het bestuur wilde uitmaken. Ze zei meteen ja omdat ze dit zo’n mooi initiatief vond. De praktijk wees namelijk uit dat de senioren uit Geijsteren die kleiner wilden gaan wonen geen enkele kans maakten op een woning van de woningstichting. Bovendien was dit een unieke kans om een gebouw, dat voor vele Geijsterenaren (van jong tot oud) zo belangrijk is geweest, te behouden. Iedereen heeft immers verhalen te vertellen over de tijd op de basisschool.
Irene is een “mensen – mens”. Ze krijgt dan ook energie van de mensen die enthousiast werden van dit project. Van de vrijwilligers en de huurders, maar zeker ook van de mensen die spontaan lieten merken hoe blij ze met dit project waren. “Van Geijsteren, voor Geijsteren.”
Als je de onderstaande foto vergelijkt met de foto van de vorige week dan zie je de progressie. De tuin is echter een ander verhaal.
De bergruimtes zijn geplaatst en voor de rest is het nog een kale bedoening. Zoals ik al eerder aangaf zullen er als de huurders hun intrek nemen nog een aantal zaken niet af zijn. Een daarvan is de tuin.
De tuin commissie is enthousiast aan de slag met het maken van een ontwerp. Realisatie van (delen van) dit ontwerp zal echter moeten wachten totdat er budget voor is. Iedereen weet hoe duur bouwen tegenwoordig is. We moeten ons dus nu echt beperken tot de hoogstnoodzakelijke zaken. Uitstel is echter zeker geen afstel. In de toekomst zal het niet alleen in het gebouw goed vertoeven zijn, maar zal het ook heerlijk zijn om buiten te genieten van al het groen.